Sis ve gecenin karanlığı sarmış olabilir etrafını izle sadece, süresiz değil geceler, içinde kal, havanın kokusunu hücrelerine yerleştir. Başka bir sisli gecede nasıl aydınlığa çıktığını hatırlatacak sana bu koku. Korkunu, endişeni, kalbinin boğazında atışını koy cebine ne kadar güçlü olduğunu anlayacaksın güneş doğduğunda. Ne acıyı, ne korkuyu ne de aşkı sahiplen, hepsi gelir ve geçer gerçek olan tek şey senin, kendine yaptığın yolculuk. Kendine varabilmek için çıkacak karşına gece sis ve korku, başkasına duyduğun aşk acı bırakacak kalbine ki kendine gel, yaratıcılığının sınırsızlığını gör diye. Anlıyorum seni zor geliyor çünkü-lerini – keşke-lerini kaldırıp yola devam etmek, içini kemiren yarım kalmışlık, tam olamamışlık ve onay alma hissi. Yapamam, korkuyorum demene rağmen devam etmek değerli, her adım bir cesaret durma yürü, gerçek yoluna. O istemediğin hisler hep çıkacak karşına selam ver onlara sadece Hikâyeni kabul ederek gerçek potansiyelini ortaya çıkaracaksın yolun başındayız. Düşmek normal yürümeye devam…
Sevgiyle
Yeşim Atik
Comments